உண்மையில் எதிரில் இருப்பவர்கள் நம்மை எளிதாக எடைபோட இது ஏதுவாகி விடுகிறது. மேற்குறிப்பிட்ட உணர்ச்சி வெளிப்பாடுகள் அனைத்தும் வேண்டியவர் முன்னிலையில், நம்முடைய இடம் என்று உணரக்கூடிய பாதுகாப்பான எல்லையில் நடைபெறவேண்டும். நம்மை சுற்றி இருக்கும் அனைவரும், நம்முடன் பழகும் அனைவரும் நம்மை புரிந்து கொள்ளவேண்டும் என்ற அவசியம் இல்லை. நம்முடைய பலம், பலவீனம் மற்றவர்களுக்குத் தெரிய வேண்டியதில்லை. அதனை மீறி நாம் பழக ஆரம்பிக்கும்போது, அந்த மற்றவருக்கு நம்மையும் அறியாமல் ஒரு அனுமதியை அளித்துவிடுகிறோம். நாம் முற்றிலும் அவர்களுடைய கட்டுப்பாட்டிற்குள், மனதளவில் சென்றுவிடுவோம். பிறகு, பலவீனமான சந்தர்ப்பங்களில் - சமயம் பார்த்து நடந்து கொண்டு அவர்கள் எளிதாக நம்மை ஆளுமை செய்ய முடிகிறது. இதுதான், சமூக பாதிப்பிற்கு பெரிய காரணம் ஆகிறது. சாமியார்களின் வெற்றிக்கு இதுதானே காரணம். குடும்பப் பிரச்சினைகளில் அன்னியர்களின் தலையீட்டிற்கு காரணம் குடும்பத்தில் யாரோ ஒருவருடைய பலவீனமான ஈகோதான்.
சிலர், இது போன்ற போலியான வலை வீசல்களில் மயங்கி கற்பனை காதலுக்குள் இறங்கி விடுகின்றனர். தாய் தகப்பனை மறக்க வைத்த காதல்(?), கணவன்/மனைவியையும் மறக்க வைக்கிறது. பல குடும்பங்களின் சிதைவிற்கு இதுதான் காரணம் அல்லவா? இது பெண்களுக்கு மட்டும் பொருந்தும் என்று தள்ளிவைக்க வேண்டாம். முட்டாள்தனமாக தன்னுடைய மன பலவீனம் அத்தனையும் புரிந்து கொள்ளும்படி நடந்து கொண்டு, பெண்களிடம் தன்னுடைய வாழ்க்கையை தொலைத்துவிட்டு நிற்கும் ஆண்களுடைய நிலைக்கும் பலவீனமான ஈகோதான் காரணம். ( மனைவியை பற்றி அன்னியப் பெண்ணிடம் பகிர்ந்து கொள்தல், கணவனின் கெடுபிடிகளை மற்ற ஆண்களுடன் பிரஸ்தாபித்தல்)
யோசித்துப் பார்த்தால், நாம் கட்டுப்பெட்டித்தனம் என்று நினைக்கும் வரைமுறைகள்தான் நம் ஈகோவை பலப்படுத்தும் காரணிகள் ஆகிறதோ? தனி மனித முன்னேற்றத்தை தடை செய்யும் காரணியாக வரைமுறைகள் இருந்தாலும், நான் இதை கலாச்சரம் சார்ந்த சமூகத்தின் பார்வையிலிருந்துதான் கேட்கிறேன். என்னுடைய ஈகோவினால் எனக்குள் ஏற்படும் தயக்கம் பன்னாட்டு நிறுவனங்கள் சார்ந்த தொழில் முறைகளில் என்னை வெற்றிகரமான ஒரு நிலைக்கு கொண்டு செல்லமுடியுமா?. அதே சமயம், என்னுடைய ஈகோவை பலவீனப்படுத்தும் நவீன கொள்கைகளைத் தாண்டி இல்லற வாழ்க்கையில் வெற்றி காண முடியுமா?
- அடுத்த பதிவில்