கால் நகம் பெயர்த்து
குருதி முகம் காட்டிட
மண் போர்த்திட.....
தலைக்கு சுமை தந்த
தட்டு கவிழ்ந்திட .......
உறக்கம் கலைந்த செங்கல்
பல்லகிலிருந்து இறங்கிட...
திடீரென்ற அதிர்வில்
கூலித் தொழில் நிறுத்தி,
பார்வைகள் திரும்ப
இரக்கம் வரும்முன்....
கட்டிடத்தையும் மனதையும்
கல்லால் கட்டியதை சொல்லும்
அதிகாரப் பார்வை மாறி
போலியாய் பதறியது.
இன்று மாலை கையில்
பணத்தை வாங்கு முன்
பார்வைக்கு சம்பந்தமில்லா
பரிவுடன் கேள்வி எழும்
பிஞ்சு வயிற்றின் பசியெனும்
பள்ளத்தாக்கில் வாழ்க்கையோடு
மானத்தையும் புதைக்க பயந்து
போர்களத்து வீரனாய்
கண்ணில் வலி மறைத்து
தன்னிலை மறுத்து
மற்றுமொரு போராட்டம் தேடி
சுமை நோக்கி நகர்ந்தாள்.