மல்லிகையின் தூய்மையில்
செவ்வந்தியின் வண்ணத்தில்
சற்று ஓரம் தள்ளப்பட்ட
ஒரு சாதாரண சிறிய பூ
கண்ணை கவரும் அழகில்லை
வெள்ளை, மஞ்சள், பழுப்பு
எதுவுமே சொல்ல முடியாத
துவைக்க வேண்டிய வண்ணம்
தரையெங்கும் சிதறிகிடந்தது
அதன் வாசத்தை சுவாசித்து
நெஞ்சுக்கூடு விரிந்தது
ஒன்றிரண்டை எடுத்து
பையில் போட்டு வருடமானது
வண்ணம் மாறி, ஈரம் இழந்து
எப்போது வேண்டுமானாலும்
துகள்களாக மாறி......
திசை தெரியாமல் பறந்து
உலகின் பார்வையில்
காணாமல் போகலாம்.
அதன் வாசம் மட்டும்
இருந்த இடத்தில்
இன்னும் மணக்குது. எப்போதோ மறைந்த தாயின் நினைவு போல
